Szpinak pomaga, czy szkodzi?

           Szpinak  jest dostępny od wczesnej wiosny do późnej jesieni.Jest szczególnie mile widziany wiosną, kiedy po długiej zimie naszemu organizmowi są niezbędne uzupełnienia składników mineralnych i witamin.
           Przy przygotowniu potraw ze szpinaku należy bezwzględnie przestrzegać kilku zasad, aby zamiast  korzyści nie przyniósł naszemu organizmowi szkody.
           Nigdy nie powinno się zrywać w ogrodzie czy kupować więcej szpinaku, niż mamy zamiar przygotować i zjeść na jeden posiłek.Szpinaku nie wolno przetrzymywać w lodówce ani podgrzewć ponieważ mogą rozwinąć się w nim substancje toksyczne (niedojedzony szpinak po prostu się wyrzuca).

       Przy konsumpcji szpinaku lub potrawy z jego udziałem
powinniśmy pić mleko, najlepiej zsiadłe lub jogurt, bądź jeść ser biały.
Wówczas wapń z mleka łączy się z kwasem tlenowym
w nierozpuszczalny związek wapniowo-tlenowy,
wydalany następnie przez organizm z moczem. 

            Przy przygotowaniu potraw ze szpinaku najpierw należy go przebrać,oderwać wszystkie zepsute części i uszkodzone kawałki liści, a następnie starannie opłukać pod strumieniem letniej wody. Następnie odrywa się łodyżki i zdrewniałe żyłki liści, ponieważ w nich właśnie znajduje się najwięcej kwasu tlenowego,moczowego i innych związków szkodliwych dla zdrowia.
            Zaleca się jak najczęstsze wykorzystywanie szpinaku na surowo, a nie po obróbce termicznej. W przypadku konieczności gotowania robimy to na parze, najlepiej w sosie własnym z dodatkiem jak najmniejszej ilości wody i oleju. Natomiast jeżeli już gotujemy go tradycyjnie, to w bardzo małej ilości wody z dodatkiem soli i oleju, aby utrata odżywczych składników była jak najmniejsza.
         
          Szpinak może wspomagać leczenie w niektórych chorobach głównie w niedokrwistości. Ma korzystny wpływ na wzrost i ogólny rozwój dzieci dzięki znacznej ilości karotenu (prowitaminy A).
Jest zalecany w żywieniu kobiet ciężarnych i rekonwalescentów oraz w przypadku krzywicy.Dzięki zawartości potasu posiada działanie dietetyczne i wskazane jest podawanie go osobom cierpiącym na serce.
Również chorzy na cukrzycę powinni spożywać dużo szpinaku, gdyż posiada on sekretin, substancję wzmagającą działanie trzustki. Jest skuteczny w zaparciach dzięki zawartości w nim celulozy, magnezu i chlorofilu oraz skurczach żołądka i gojeniu ranek w jelitach.
           Zewnętrznie magnez stosuje się przy oparzeniach.W tym celu liście szpinaku należy ugotować w oliwie z oliwek, a następnie wycisnąć i położyć go jako okład na oparzenie (łagodne).

SOK ZE SZPINAKU NA WZMOCNIENIE

Dwie do trzech szklaneczek soku ze szpinaku, z dodatkiem soku z cytryny i soli jest znakomitym środkiem na wzmocnienie dla osób anemicznych i przy przemęczeniu umysłu (stresy intelektualne).

PRZY SUCHEJ CERZE

Łodyżki i nerwy szpinaku zalać wrzącym mlekiem i kiedy jeszcze ciepłe obłożyć nim twarz i szyję oraz przykryć ściereczką lub gazą. Po pewnym czasie (15 minut) zmyć letnią wodą.

LIKWIDOWANIE NIEPRZYJEMNEGO ZAPACHU NÓG

Wodą, w której gotował się szpinak umyj nogi a nieprzyjemny odór zniknie.